Hanneke
van Veen

Even voorstellen...

Meer weten over sparen?

Op basis van dit weblog verscheen een boek:
Het kan alleen maar beter worden & andere opbeurende verhalen
Via deze website te bestellen, zonder verzendkosten.
KLIK HIER

Archief 2004, week 11

12 maart 2004

Ouder worden (3)
Zeurpot

We werden ons er opeens van bewust steeds vaker opmerkingen en grapjes te maken over onze leeftijd. Na een flinke wandeling bijvoorbeeld: De oudjes doen het nog best. Of na een compliment over mijn uiterlijk: Ja, ik mag er nog best wezen. En als ik iets op computergebied niet meteen snapte, was mijn echtgenoot wel zo vriendelijk dat direct in verband te brengen met mijn leeftijd.

Het was er gewoon ingeslopen. Ouder worden is op zich al vervelend genoeg, dat hoef je elkaar niet steeds in te peperen.
In zo'n situatie kan Rob vrij radicaal zijn: "Als een van ons weer zo'n opmerking maakt, gaat er één euro in een potje." Het was grappig elkaar te betrappen op die opmerkingen, maar genant te merken hoe vaak het voorkwam. In het begin bedroeg de opbrengst zeker vijf á tien euro per dag, later werd het minder.

Na een paar weken vonden we het wel genoeg. Van de 53 euro zijn we gezellig uit eten geweest. Evaluatie? Teveel aandacht voor het (onvermijdelijke) ouder worden is gewoon niet goed.

9 maart 2004

Vrekkenarchief (4)
Halveringsprincipe

We vonden weer eens een bericht op internet. Het is afkomstig van een Amerikaanse die de film Escape from Affluenza heeft gezien. In die film hebben Rob en ik destijds een rol gespeeld. We werden geïnterviewd in onze hoedanigheid van Hollands Vrekkenechtpaar (the Dutch Tightwads).

Grappig om te zien dat een tip die wij ooit uit Amerika haalden - ruim tien jaar geleden lazen we hem in de  Tightwad Gazette van Amy Dacyczyn - nu weer bij iemand in Amerika diepe indruk maakt. Onderaan in haar weblog is dat te lezen.
The biggest thing I learned was ridiculously simple, but very powerful. Dutch couple Rob van Eeden and Hanneke van Veen, know as the "Tightwad Couple", wrote the Dutch version of Your Money or Your Life along with other books on 

frugality. In the video, they explained the concept of halving. Try using half of the amount of shampoo you use. See if it works. If so, halve that. Do that until it doesn't work and then add a little more.
Voila - the true amount of need, vs. the amount you're in the habit of using. I told you it was ridiculously simple.  Already, I figured that if I had a empty bottle to mix my hair dye in, I could use half of the box, versus the whole darn thing for my touch up. See, already I'm saving half the cost!
PBS has a good site for the Affluenza shows with lots of tips. Check it out.

Het gaat over het 'halveringsprincipe' waarover op de site van de stg Zuinigheid met Stijl van alles te lezen is. Zoals Halve gehaktballen en MLM-dieet.

Halve gehaktballen
cartoon: Wesley

8 maart 2004

Ouder worden (2)
Oplossing ouderenprobleem?

De VPRO zond op 1 februari j.l. de documentaire 'Bejaardenexport' uit.
Dé oplossing voor het ouderenprobleem: stuur ze naar Gambia waar de huisvestings-, personeels- en andere kosten stukken lager zijn dan hier.
Het hele programma is via internet te bekijken op de site van de VPRO.

We zien eerst een griezelige dame van de Igris Zorggroep, type overjarige stewardess (met rode blazer en sjaaltje) die voorlichting over het project geeft in een bejaardencentrum. Doel: oudjes overhalen zich in Gambia te vestigen. Daarna wordt een ouder echtpaar gevolgd dat de stap uit financiële overwegingen al heeft gezet. Roerend afscheid op Schiphol, aankomst in Gambia, interview met beiden als ze er een paar maanden zijn en filmbeelden van het stel als ze vrijwilligerswerk

Afscheid op Schiphol (foto VPRO)

doen ten behoeve van andere ouderen. Daarmee verdienden ze een soort airmiles waarmee een vakantiereis naar Nederland kan worden bekostigd.

We volgden een en ander met stijgende verbazing en ergernis. Vooral een beeld van de binnenplaats van het complex in Gambia met een kolonie dreigend rondstappende gieren kwam absurd over. En de oude dame die met een rollator incontinentiemateriaal verwisselt in ruil voor de genoemde miles.
Via internet komen we erachter dat we er zijn ingetuind. Alles is in scène gezet. Wat moeten de makers van het programma een lol hebben gehad, vooral met die gieren.

Toch is het prima om de discussie over de grijze golf en de daarbij te verwachten problemen op gang te brengen. In Japan heeft men iets anders bedacht. Daar schakelt men robots in. Of is dit ook een grap? Oordeel zelf:
http://frontpage.fok.nl/nieuws/39084?highlight=japan

Oma geniet enorm in haar robotbadtobbe.

8 maart 2004

Ouder worden (1)
Twee ouwe lijken

Er zijn vrolijke, opgewekte ouderen die een prettig, interessant leven leiden en het niet erg vinden oud te worden. Toch ken ik mensen die er behoorlijk wat moeite mee hebben. Ook ik moet aan het idee wennen tot de oudere generatie te gaan behoren, want ik voel me jong en zie er jonger uit dan ik ben.

Ooit kreeg ik een compliment van een mijnheer die me met een klein meisje een strandwandeling zag maken. Hij ging naast me lopen en zei: "Geniet er maar van mevrouw, want voor je het weet ben je oma." Mijn dag kon niet meer stuk; het meisje wás mijn kleindochter.
Maar er zijn ook minder prettige gebeurtenissen die me vertellen dat mijn leeftijd me wel degelijk aan te zien is. Dat merkte ik na een romantische picknick op een dijkje. Mijn man en ik stoeiden wat en zoenden elkaar. Plotseling gejoel. We waren gespot door een groepje jongeren. Een van hen riep vol afschuw: "Hé, moet je kijken, 't is een ouwe kerel en een oud wijf." Je realiseert je op zo'n moment dat je door pubers als oud wordt gezien en dat zij absoluut niet verwachten dat 'oudjes' elkaar nog omarmen of zoenen.

Op de verjaardag van de jongste dochter bleek iets dergelijks. Als enige aanwezigen van middelbare leeftijd voelden we ons tussen al die dertigers ongemakkelijk. De laatst binnengekomen bezoeker zag er ronduit slecht uit en meldde zich 'brak' te voelen. Pas om vijf uur naar bed gegaan. Ergens een feest. We begrepen het. De jongen vervolgt: Wat mij laatst overkwam… Ik ging naar een feest in Amsterdam. Liep op het aangegeven adres naar boven en belde aan. Werd tot mijn verbazing opengedaan door twee van die ouwe lijken. Het feest was twee verdiepingen lager. Daar aangekomen vertelde ik mijn vriend over die twee ouwe lijken. Niet zo handig dus. Het waren zijn ouders die boven woonden. Afgang!!!!!" Iedereen lachte. Wij minder. Vlug daarna vertrokken we. Nog even naar een café om bij te komen. Zo wordt er dus over onze leeftijdsgenoten gedacht.

En dan onze kleindochter die in de waarom-fase zit. "Oma, waarom heb je allemaal streepjes op je gezicht?" De inspectie gaat via de rimpels naar mijn bruingeverfde haar dat ze tot op de hoofdhuid uit elkaar duwt. Waarom heeft het die kleur?
Ik mompel iets over ouder worden, haarverf en vroeger. Ze knikt alsof ze het begrepen heeft, kijkt nog eens goed en vraagt vervolgens: "Maar oma, waarom gebruik je dan witte verf?"

Kleine kinderen maken dergelijke opmerkingen zonder slechte bedoelingen. Ze zien iets en reageren spontaan. Daar is de humor wel van in te zien. Bij jongeren en volwassenen ligt het anders. Als zij zich denigrerend uitlaten over ouderen is dat nogal dom en kwetsend. Sire, de ideële reclame, probeerde wat fatsoen aan te leren bij de jeugd, maar sloeg de plank mis. In een tv-spot zegt een tienermeisje tegen een oude dame die een zitplaats in de tram zoekt: "Optiefen, ouwe graftak." De kritiek barstte los, want het middel schoot zn doel voorbij en veel mensen voelden zich juist gekwetst door die reclame.

Toch is er op het terrein van beeldvorming veel veranderd. Mijn oma en moeder zagen er op hun 60ste uit als oude dames en gedroegen zich ook zo. Grijze haren in een knotje, dikke donkere kousen, ouwelijke kleding, platte schoenen, geen make-up.
Als ik nu naar mensen van die leeftijd kijk zie ik een enorm verschil. Zij zien er vaak jong en sportief uit en doen op allerlei fronten mee in de maatschappij.
Dit jaar maken mijn man en ik, als 'beginnende oudjes', een fietstocht van ruim duizend kilometer over de Spaanse Hoogvlakte. Veel jongeren doen het ons niet na, zelfs niet op hun scootertje. Oud(er) worden? Het is even wennen, maar voorlopig laat ik me niet kennen.
(wordt vervolgd)

Twee beroemde Nederlandse veenlijken vormen samen 'het paar van Weerdinge', naar de plaats in Drenthe waar ze zijn gevonden. Ze werden tussen 200 en 400 na Christus in het veen begraven.
(foto: Drents Museum)